MATKO RANNYCH PACIERZY

1. Matko rannych pacierzy,
Matko polskich ołtarzy,
gdy o ¶witaniu oczy otwieram,
na Pani± ¶witu Ciebie wybieram.

Matko polskiego słońca,
południem na polskiej drodze
Kiedy na drodze pot z czoła ocieram
Na Pani± skwaru Ciebie wybieram.

Ref: Matko mojego krzyża,
zawsze b±dĽ jego ozdob±
Codziennie dusza do Pana się zbliża
I dojdę, dojdę bo idę z Tob±.

2. Matko polskich zachodów,
wietrze wieczornych ł±k
Gdy się zmęczony o laskę wspieram
Na Pani± znoju Ciebie wybieram.

Królowo Polski i chwili,
Nagrodo gasn±cych dni
Kiedy u kresu na sen się zbieram
Na pół sennych marzeń Ciebie wybieram.